Guðfríður Lilja er allt of sjálfstæð í hugsun.

Ef fólk ætlar að komast áfram í VG, þá er nú betra að láta eigin sannfæringu ekki þvælast um of fyrir framanum, það hefur Guðfríður blessunin Lilja mátt reyna á eigin skinni.

Árni er mikið léttari í taumi, hann er ekkert að ögra formanni sínum með eigin sannfæringu, ef hún er einhver, heldur tekur mið af sjónarmiðum formannsins.

Reyndar er hann jákvæðari á ESB heldur en stefna flokksins og orð formannsins segja til um, en það gerir ekkert til. Með því að þóknast Jóhönnu, þá þóknast hann Steingrími um leið, því þau eru jú samstæð heild, eins og allir vita.

Steingrímur er lítt gefinn fyrir óþekkt í sínum flokki, honum finnst ólíkt notalegra að hans undirsátar fylgi hans sannfæringu, það er ekkert óeðlilegt í flokki sem sækir arf sinn í Kommúnisma.

Óþekktarormar á borð við Lilju Mósesdóttur og Atla Gíslason geta bara farið eitthvað annað, það styrkir stöðu formannsins, en hann tekur það ákaflega nærri sér ef einhver er ekki sammála honum, enda sérstaklega viðkvæmur og hörundsár maður.

Þráinn Bertelsson á vísan frama í flokknum, því hann sagði að meirihlutalýðræðið væri bara til vandræða. Slík orð gæla við eyru Steingríms Joð, eins og hin ljúfasta sinfónía gerir við í eyru þeirra, sem fagurri tónlist unna.

Feminsismi og jafnrétti, þetta eru bara hugtök sem Steingrímur notar til þess að koma vel fyrir, hann veit örugglega ekkert hvað þau merkja, enda skiptir það ekki máli.

Ætli hann fari ekki að skoða tillögur ungliða flokksins varðandi ríkiseinkasölu á matvælum, ríkið er hvort sem er að yfirtaka allan rekstur smátt og smátt.

Vitanlega vill Steingrímur hafa puttanna í öllu hér á landi, þjóðinni er ekki treystandi til að höndla með matvæli og ýmsan varning.

Það er nefnilega hætt við að einhver geti grætt á því og slíkt er eitur í beinum sannra Sósíalista.

 

Guðfríður Lilja sett af