Styðjum öll ljósmæður í verki.

Stjórnmálamönnum þykir eðlilegt að þiggja há laun vegna þess að þeir telja sig bera mikla ábyrgð. Staðreyndin er sú að þeir bera enga ábyrgð aðra en missa mögulega vinnuna eftir að kjörtímabili líkur. Þeir geta gert fjölda mistaka sem þeim ýmist tekst að laga eða tíminn og/eða aðrir bjarga málum.

Mistök stjórnmálamanna er m.ö.o. alltaf hægt að laga - tekur bara mismikinn tíma. Fólk sem gegnir ábyrgðarstöðum í fjármálageiranum réttlætir himinhá laun með því að störfin feli í sér svo mikla ábyrgð. Fjármálahrunið kenndi okkur að peningaleg áföll lagast alltaf með tímanum. Yfir heiminn hafa gengið kreppur öldum saman en þær hafa yfirleitt ekki varanleg áhrif til langs tíma.

Ljósmæður bera miklu meiri ábyrgð en allir stjórnmálamenn þjóðarinnar til samans, allir stjórnendur opinberra fyrirtækja og yfirmenn í bönkum - því þeirra mistök getur enginn mannlegur máttur sjaldan lagað og nánast aldrei að fullu.

Eitt er það sem er dýrmætara en allur veraldlegur auður - það er lífið og nýkviknað líf sem slokknar vegna mistaka kemur aldrei aftur. Það er horfið að eilífu og eftir stendur sorgin sem aldrei verður sefuð.

Það má færa gild rök fyrir því að ljósmæður beri miklu meiri ábyrgð en ofangreindir hópar og þær hafa axlað þá ábyrgð með sóma. Þess vegna er dánartíðni ungbarna og mæðra á Íslandi með því lægsta sem gerist.

Þess vegna eigum við öll að sjálfsögðu að standa með ljósmæðrum og leggja okkar af mörkum til að forðast atgerfisflótta úr þessari mikilvægu stétt.

Í ríkisstjórn sitja bæði feður og mæður sem notið hafa fagmennsku ljósmæðra.

Ef vilji er til að meta ábyrgð til launa skal það sýnt í verki og ljósmæðrum borguð verðskulduð laun.

 

Hvers vegna er best kjósa Sjálfstæðisflokkinn í borginni?

Sjálfstæðisflokkurinn hefur verið í sárum síðan 1994 vegna þess að borgin - hans helsta vígi alla tíð tapaðist þá. Í aldarfjórðung tæpan hafa sjálfstæðismenn tapað  í nánast öllum kosningum fyrir utan 2006 - en fáir eru stoltir af því kjörtímabili sem var öllum flokkum í borginni til háborinnar skammar.

Árið 2014 hlaut Sjálfstæðisflokkurinn verstu kosningaúrslit í borginni sem þekkst hafa í langri og að mestu leiti farsælli sögu hans í borgarstjórn. Fáir eru eins vel meðvitaðir um hörmungarsögu Sjálfstæðisflokksins í borginni síðustu ár en við sem erum virk í grasrótarstarfinu. Þess vegna m.a. var ákveðið að prufa nýja leið sem aldrei hafði áður verið reynd og hún skilaði af sér öflugum lista sem óhætt er að binda miklar vonir við.

Í efstu sætum er fólk sem hefur ekki atvinnu af pólitík heldur mikinn áhuga á að láta gott af sér leiða. Þau eru öll meðvituð um að hefðbundin pólitík virkar ekki lengur - við þurfum ný og fersk vinnubrögð í stjórnmálin byggð á farsælum grunni sjálfstæðisstefnunnar. En það er sú stefna sem hefur reynst borginni best eins og sagan sýnir.

Allir á listanum eru meðvitaðir um að Sjálfstæðisflokkurinn er á skilorði - náist góður árangur í vor. Kjósendur hafa ekkert umburðarlyndi gagnvart sjálfstæðismönnum í borginni og það mun halda þeim við efnið.

Af hverju á fólk að kjósa flokk sem fáir treysta og honum hefur mistekist að sanna sig árum saman í borginni? Góð spurning sem auðvelt er að svara. Eyþór Arnalds sýndi raunverulegan árangur í Árborg - það geta allir kynnt sér. Hann hefur áralanga reynslu af stjórnun stórra fyrirtækja og það er góður kostur. Borgarstjórinn er framkvæmdastjóri stærsta fyrirtækis landsins og eitt af þeim mikilvægustu. Hann mun hafa sér til ráðgjafar Kjartan Magnússon sem státar af mikilli þekkingu á málefnum borgarinnar og langri pólitískri reynslu þar.

Flestir á listanum eru ósköp venjulegt fólk sem býr í Reykjavík og þekkir stjórnmálin með sama hætti og hinn almenni kjósandi - ásamt einstaklingum með mikla pólitíska reynslu.

Sterkustu rökin eru að sjálfsögðu þau - að allir á lista sjálfstæðismanna í borginni eru meðvitaðir um eina mikilvæga staðreynd.

Ef þau standa sig ekki á næsta kjörtímabili er Sjálfstæðisflokkurinn endanlega búinn að vera í borginni, því netið gleymir engu.

Þess vegna er ekki vit í öðru en gefa sjálfstæðismönnum eitt tækifæri - þeir vita að ekkert annað gefst ef þau standa sig ekki vel.