Sumir kunna að axla ábyrgð.

Guðlaugur Þór Þórðarson gerir upp fortíðíðina á vef sínum. Þar segir hann m.a.;"Við fórum of geyst, vorum ekki forsjál í velgenginni og gættum ekki að því að gera nauðsynlega aðlögun á því grunnstefi sjálfstæðisstefnunnar að frelsi fylgi ábyrgð. Lagið var rammfalskt en hljómaði þó vel í eyrum flestra. Þar liggur okkar sök. Þar liggur mín ábyrgð og þá ábyrgð vil ég axla".

Það að axla ábyrgð þarf ekki endilega að vera það, að hverfa af vettvangi. Sumir reyndar hafa vitnað í ábyrgð skipsstjóra og logið því að skipsstjóri víki ávallt úr brúnni ef skipið strandar. Ég hef nú verið heppinn öll þau ár sem ég hef verið til sjós, en tvisvar samt lent í því að skip sem ég var á strandaði. Í bæði skiptin kom skipsstjórinn okkur af strandstað án þess að missa starfið.

Það er stórmannleg leið við að axla ábyrgð á sínum mistökum, að viðurkenna þau og læra af þeim, án þess að hlaupa í burtu frá vandanum. Það er Guðlaugur Þór að gera ásamt öðrum sjálfstæðismönnum.

Ég minnist þess ekki að SF hafi viðurkennt eigin mistök, heldur klínt öllu á sjálfstæðismenn. Í umbótaskýrslunni þeirra kemur fram að þau leyfðu sjálfstæðismönnum um of að ráða ferðinni og sýndu ákveðna meðvirkni. Þótt margt megi slæmt um Jóhönnu segja, þá getur hún varla talist meðvirk, hún stendur þvert á móti mjög fast á sínum skoðunum, þannig að greinilega var hún mjög sátt við fjármálamarkaðinn eins og hann var.

Það er slæm leið og ekki til þess fallin að axla ábyrgð, að flýja frá eigin verkum og eigin orðum.

Frægt er þegar Samfylkingin dásamaði útrásina og bauð aðalútrásarvíkingnum á landsfundinn sinn. Fyrrum formaður SF þakkaði jafnaðarmönnum allt sem gerði útrásina að veruleika, en kenndi svo sjálfstæðismönnum umþegar í ljós kom, að þetta var allt saman meingallað.

En sjálfstæðismenn viðurkenna fúslega sín mistök og hafa ekki þörf fyrir að kenna öðrum um.

Þegar lesin er tilvitnunin í afsökunarbeiðni Guðlaugs Þórs sést það glöggt, að hann er aðeins að ræða um ábyrgð sjálfstæðismanna.

Sjálfstæðismenn viðurkenna sín mistök afdráttarlaust og af hreinskilni.

Samfylkingin, sem þó hafði nákvæmlega sömu stefnu varðandi fjármálamarkaðinn og sjálfstæðismenn, getur ekki ennþá viðurkennt sannleikann. jafnvel þótt stofnuð hafi verið umbótanefnd, en sú nefnd geiri ekkert annað en að taka undir vælinn í forystunni, kenna sjálfstæðismönnum um allt sem miður fór.

Þau eru eins og hræddir krakkar sem vilja ekki fá skammir fyrir sína óþekkt. Þekkt er sú aðferð hjá börnum að benda á félagann sem tók þátt í skammarstrikinu og segja; "hann gerði það, ég gerði ekki neitt".

Þetta er óskaplega vanþroskaður og barnalegur klúbbur, Samfylkingin. Reyndar þætti mér vænt um ef einhver gæti leiðrétt mig með einhverjum rökum, því satt að segja finnst mér hálf nöturlegt að til sé flokkur sem hagar sér á jafn ómerkilegan hátt  og Samfylkingin. Því miður hef ég ekki séð nein gögn sem hrakið geta þessa skoðun mína.

En endilega ef einhver getur komið með heimildir sem staðfesta vilja SF til að viðurkenna eigin mistök, þá væri gott að sjá þær. Því það er ekki gott að vita af því, að svona flokkur skuli fara með æðstu mál landsins.