Óttaleg móðursýki út af einni skopmynd.

Viðbrögðin hjá Siv Friðleifsdóttur og fleirum, vegna skopmyndarinnar af henni, lýsa óttalegri móðursýki, sem því miður er að festast í sessi hér á landi.

Stjórnmálamenn þurfa að þola það, að gert sé grín að þeim.

Ekki þykir það virðuleg staða, að vera fyllibytta, en Jón Baldvin Hannibalsson var oftast teiknaður í því hlutverki, þaðan af síður þykir það flott hjá karlmönnum, að klæðast peysufötum, en þannig var Steingrímur Hermannsson oftast sýndur í skopmyndum.

En þessir ágætu menn voru ekki sívælandi yfir öllu eins og allt of margir gera nú á tímum.

Grunnhyggni er að festa sig í sessi hér á landi, það skilja fáir líkingarmál. Vitanlega er Siv ekki í hlutverki vændiskonu á myndinni, heldur er eflaust verið að lýsa því, að hún sé að falbjóða sig í pólitík.

Margir andans menn, sem oft sjá hlutina í öðru og stundum réttara ljósi en fjöldinn, notast við líkingarmál til að koma sínum skoðunum á framfæri, Jesús Kristur gerði svipaða hluti með sínum dæmisögum.

Til þess að þroska skilningarvitin, þá er ágæt leið að velta fyrir sér merkingu fyrirbæra eins og orða og teinaðra mynda.

Þeir sem skilja eingöngu það sem þeir sjá berum augum, geta seint vænst þess að státa af einhverjum alvöru skilningi á lífinu.

 

Athugasemdir

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 23.4.2011 kl. 19:46]

Sannleikanum er hver sárreiðastur. Þarna sannaðist það vel, með hvernig Sif blessunin eðlilega varð sár yfir myndinni. Svona svívirði-myndir eiga engan rétt á sér í siðuðu samfélagi.

 En það hefur lítið heyrst frá Sif Friðleifsdóttur blessaðri þegar aðrir hafa verið niðurlægðir í myndrænum fréttum allra fréttablaða á Íslandinu fréttablaða-hertekna?

 Margir hafa verið niðurlægðir á óréttlátan hátt en Sif Friðleifsdóttir beitti sér ekki þá?

 Réttlætið er allra, en ekki bara þeirra sem eru innmúraðir/yfirborgaðir í klíku svika-heims-stjórnarinnar!

 Það er heila sannleiks-málið gott fólk!

 M.b.kv.

[Jón Ríkharðsson, 23.4.2011 kl. 20:15]

Þakka þér fyrir Anna Sigríður.

Ég held að "hið heila sannleiksmál" fari nú fyrst og fremst eftir smekk hvers og eins.

Í aldanna rás hafa stjórnmálamenn verið hæddir og svívirtir í hinum ýmsu skopmyndum, pólitíkusar taka því flestir þegjandi, eins og hverju öðru hundsglefsi.

Fyrir minn smekk, þótt ég sé lítt gefinn fyrir að svívirða fólk mikið opinberlega, þá finnst mér þetta ósköp saklaust.

Réttlætið held ég að sé svona smekksatriði líka, þótt við séum flest sammála um grundvallaratriði, þá má deila um útfærslur.

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 24.4.2011 kl. 02:11]

Jón. Mér finnst réttlæti vera að verjast/vanvirða það sem þér finnst þú getir ekki liðið/þolað gagnvart sjálfum þér vegna ó-rökstuðnings og óréttlætis í háðinu!

 Réttlætanlegur og skiljanlegur rökstuðningur fyrir ganrýni hlýtur alltaf að skipta miklu máli á allra málsaðila hliðar og túlkun, sem hlut eiga að máli? Og með réttlát rök og tillitsemi gagnvart öllum viðkomandi sjónarmiðum, en ekki bara sumum sjónarmiðum yfirborgaðra/borguðum blaðamönnum/pólitíkusum í viðkomandi máli.

 Ég persónulega hefði líklega gert lítið úr svona frétt/mynd um mig (ef ég hefði verið Sif) til að sleppa við óþarfa auka umfjöllun/auglýsingu á vanvirðingar-mynd, því öll umfjöllun er endurtekin auglýsing á fáránleikanum og festir óréttlátt ruglið í minni fólks!

 Við þurfum að vera viðbúin óvægnum árásum pólitískra níðskrifara, ef við beitum okkur í opinberri umfjöllun, og vera tilbúin að taka árásum þess vegna, og það er svo sannarlega ekki alltaf auðvelt, hvorki fyrir Sif Friðleifsdóttur né aðra.

 En nauðsynlegt er að vera sinni sannfæringu samkvæmur í öllum málum/umfjöllunum, en ekki bara sumum, sem snúa að okkur sjálfum, þótt það sé erfitt og kosti háð og níð misviturra yfirborgaðra fjölmiðla-túlkara og illa upplýsts almennings, svona stundum.

 En umfram allt verða allir pólitíkusar að standa og falla með sinni sannfæringu án þess að klaga og kvarta opinberlega yfir pólitískum yfirborguðum fréttum og níðfrétta-myndum landsins?

 Einn ágætur maður sagði eitt sinn:" Manni getur misheppnast mörgum sinnum, en hann er ekki misheppnaður fyrr en hann fer að kenna öðrum um".

 Auðmýkt, skilningur og fyrirgefning á sínum eigin og annarra misgjörðum er líklega eina leiðin áfram?

 M.b.kv.

[Hrólfur Þ Hraundal, 24.4.2011 kl. 08:38]

Verið bara lukkuleg með okkar íslenska múhameð sem ekki má gera spaug með.  Ég sá enga ástæðu fyrir teikknarann að biðjast afsökunnar á teikknuðu gaman máli, en karlinn var auðvita sjálfráður með það.  Þetta mál sýnir okkur bara hvernig kerlingar hænsn þarna er um að ræða. 

[Jón Ríkharðsson, 24.4.2011 kl. 10:52]

Ég er að flestu leiti sammála þér Anna Sigríður og innilega sammála þínum síðustu orðum.

Auðmýkt og fyrirgefning er nauðsynlegur þáttur í endurreisn hugarfarsins og þar af leiðandi samfélagsins.

En auðmýkt og fyrirgefning þarf ekki að þýða það, að þeir sem hafa gerst sekir um brot gegn lögum, eigi ekki að sæta ábyrgð.

Það er nefnilega stór munur á auðmýkt og því, að umbera allt.

[Jón Ríkharðsson, 24.4.2011 kl. 10:53]

Þakka þér fyrir Hrólfur minn, ég get tekið undir það sem þú segir.