Sendum þeim fallegar hugsanir.

Það er átakanlegt að lesa um þjáningar lítils barn og þeir sem eiga sjálfir börn hljóta að finna til, þegar lesið er um þá raun sem lítill drengur, Gunnar Hrafn Sveinsson þarf að ganga í gegn um.

Þessi frásögn ætti líka að vera okkur áminning um, þá staðreynd, að ekkert er sjálfgefið í þessum heimi.

Þeir sem eru heppnir og þurfa ekki að horfa upp á saklaus börn þjást, ættu að vera þakklátir fyrir það og senda fallegar hugsanir til allra barna sem af einhverjum ástæðum finna til.

Það er oft þannig, með fólk sem er gæfusamt, að ef eitthvað blæs á móti þá finnst því allt ómögulegt og vorkenna sér hræðilega mikið, jafnvel þótt ekki sé um merkilegri erfiðleika að ræða, en tímabundin blankheit.

Við búum í góðu samfélagi, það var sagt frá lítilli stúlku sem hefur hjartað á vitlausum stað. Það gerir það að verkum, að vesalings barnið á tæplega langt líf fyrir höndum.

Stúlkan er frá Rússlandi og hún býr þar. Sýnd var mynd af henni, þetta er fallegt barn, hún brosti með þeirri útgeislun sem sakleysið eitt getur framkallað.

Heilbrigðiskerfið í Rússlandi bregst þannig við, að ekkert er hægt að gera fyrir telpuna litlu, það er of kostnaðarsamt. Sem betur fer höfum við ekki heyrt svoleiðis hrylling frá heilbrigðiskerfinu okkar, hér er leitast við að bjarga öllum.

Í heiminum búa miklar þjáningar og við höfum minnst af þeim hér á landi, samt kvartar fólk hér á landi meira en þeir sem hefðu meira tilefni til þess.

Góð heilsa er náðargjöf sem ber að meta. 

Við eigum að finna til með þeim sem þjást og muna, ef við þurfum ekki að þjást, hvað við erum heppin.

Ísland er ekki svo slæmt, þrátt fyrir allt, við skulum senda öllum þeim er þjást fallegar og kærleiksríkar hugsanir, biðja fyrir þeim og það eina sem við getum gert, er að vona að Guð heyri okkar bænir og meðtaki þakklæti okkar fyrir að hafa fæðst á Íslandi.

Erfitt að horfa á Krumma líða illa