"Ekki persónugera hrunið".

Á síðustu mánuðum ársins 2008, eftir að efnahagshrunið skalla á með fullum þunga, benti Geir H. Haarde okkur á þá staðreynd, að við ættum ekki að persónugera hrunið.

Það var eins og við manninn mælt, grunnhyggnir þvargarar, á götunni og í fjölmiðlum landsins ruku upp til handa og fóta, þeir vildu harða dóma yfir gerendum hrunsins. Þeir vildu meina að fyrir Geir vakti, að hlífa hinum meintu gerendum hrunsins.

Taka skal fram að vitanlega þarf að dæma þá sem sekir eru um glæpsamleg athæfi.

En var gerandi hrunsins einhver ákveðin persóna?

Nei, gerandi hrunsins var engin lifandi persóna, heldur tveir af höfuðlöstum mannsins, græðgi og heimska.

Það myndaðist prýðisgóður jarðvegur fyrir græðgi og heimsku, þegar ódýrt fjármagn flæddi um heiminn, þá virtist það leikur einn að breytast í auðmann á einni nóttu.

Þeir sem velja sér vettvang á sviði viðskipta og stjórnmála eru berskjaldaðir fyrir græðgi og heimsku á svona tímum, þá sleppa fáir við að vera sigraðir af heimskunni og græðginni.

Þrátt fyrir allar framfarir á sviði tækni og vísinda, þá kunnum við ekki ennþá að varast græðgina og heimskuna.

Við viljum ekki ræða það sem máli skiptir, heldur finna sökudólga og sakfella þá.

Slík heimska gerir það að verkum, að næst þegar ódýrt fjármagn flæðir yfir, þá gerast nákvæmlega sömu atburðirnir.

Einhverjir verða græðginni að bráð, græða svakalega og hljóta aðdáun samferðamanna sinna. Síðan hættir fjármagnsstreymið og fólk tapar öllu, þeir sem voru í eldlínu viðskipta og stjórnmála verða hataðir af alþýðunni og kennt um allt sem miður fór.

Til þess að koma í veg fyrir þessi leiðindi, þá þurfum við öll að líta í eigin barm, við eigum að hætta að tigna peningavaldið og einbeita okkur að heiðarlegri vinnu.

Þjóðin þarf að finna leiðir til að komast af, ekki reyna að verða ríkasta þjóð í heimi, því það er oftast ansi kalt á toppnum og hröð er leiðin niður af honum.

Það er meira virði að safna í viskusjóði heldur en peningasjóði. Viskan leiðir af sér ásættanlegt fjármagn, því hún leiðir af sér vinnusemi og aðrar dýrmætar dyggðir.

Peningasjóðir búa ekki til visku, heldur slæva meðvitund fólks, ef þeir eru tilkomnir af öðrum ástæðum en heiðarlegri vinnusemi sem blandast við blóð svita og tár.