Meginverkefni Sjálfstæðisflokksins.

Tímann fram að landsfundi, á honum sjálfum og eftir hann eiga sjálfstæðismenn að nýta til þess að ávinna sér traust hjá þjóðinni, en alvarlegur trúnaðarbrestur hefur átt sér stað.

Það þýðir ekkert að vera stöðugt að benda á klúðrið hjá ríkisstjórninni, það er álíka vitlaust og að upplýsa fólk um að rigningin sé blaut.

En vissulega er eðlilegt að fólk svali tjáningaþörfinni annað slagið, í langvarandi rigningu er ekkert athugavert við að tala um helvítis bleytuna, eins er eðlilegt að fólk vilji tjá sig um klúðrið hjá ríkisstjórninni. En það verður að hafa minna vægi, við vitum að vinstri stjórn virkar illa á sama hátt og rigningin er blaut, það þarf ekkert að útskýra það frekar.

Því miður virðast kjörnir fulltrúar og þeir sem eiga að vera málsvarar flokksins fara ansi dult með þann árangur sem flokkurinn hefur náð í áranna rás, einnig eiga þeir erfitt með að ræða málin á hreinskilinn hátt.

Það þarf að boða þjóðina á fundi, ræða öll mál og komast til botns í þeim, uppgjör er nauðsynlegt því það hefur ekki farið fram, öðruvísi en með upphrópunum og innistæðulausum frösum.

Í samanburði við vinstri flokkanna hefur Sjálfstæðisflokkurinn klárlega vinninginn, en það er ekki góður samanburður, því vinstri flokkarnir eru gagnslausir og hafa alltaf verið, nema í samstarfi við Sjálfstæðisflokkinn, þetta þarf að ræða.

Svo þegar hreinskilið uppgjör hefur farið fram, þá eiga sjálfstæðismenn að lofa litlu, en heita því, að viðlögðum drengskap, að standa við hin fáu loforð.

Stjórnmálaflokkar geta ekki reddað öllu, samfélag er og verður samstarfsverkefni allra sem í því búa.

Sjálfstæðisflokkurinn á að lofa því, að lækka skatta við fyrsta tækifæri, búa til hagstæða lagaumgjörð utan um efnahagslífið og laða að erlendar fjárfestingar.

Það þarf að lækka stýrivexti og koma fjármagni í umferð, bankarnir verða að fara að lána á viðráðanlegum kjörum.

Selja þarf allar hugsanlegar ríkiseignir sem hægt er að selja og nota hverja einustu krónu sem fæst fyrir þær, til að greiða niður erlendar skuldir. Það eykur traust og greiðir fyrir fjármögnun á lægri vöxtum, ef nauðsyn ber til, en fara ber gætilega í allar lántökur.

Sjálfstæðismenn eiga að efna til samtals milli þings og þjóðar, hlusta eftir þjóðarviljanum og koma til móts við hann, því stjórnmálamenn eiga að starfa með þjóðinni. Við þurfum að setja okkur sameiginleg markmið og vinna að þeim í sameiningu, það þarf sátt á öllum sviðum.

Sjálfstæðisflokkurinn verður, að fullvissa íslensku þjóðina um það, að hann sé sá flokkur sem þjóðin getur alltaf treyst fyrir hagsmunum sínum. 

Sjálfstæðismenn geta ekki lofað því, að gera aldrei mistök, en þeir geta lofað því að gera sitt besta og læra af mistökunum. 

Sjálfstæðismenn eiga að biðja þjóðina um tækifæri til að sanna sig og lofa því, að vera stöðugt á tánum. Það á enginn að vera öruggur um traust eða fylgi, það þarf að vinna fyrir því öllu, á heiðarlegan hátt.

Sjálfstæðismenn eiga líka að gæta sín á vinstri flokkunum, svara strax öllum ásökunum og láta vinstri menn sanna sitt mál. Hálfsannleikur, sem er að mörgu leiti verri en lygi, því það er oft erfitt að afsanna hann, má ekki festa rætur á ný.

Við sjálfstæðismenn eigum að hafa trú á okkur sjálfum, ekki vegna þess að vinstri flokkarnir eru eins og þeir eru, heldur vegna þess að við vinnum í anda réttlætis að hagsmunum allra stétta íslensku þjóðarinnar, "stétt með stétt" á ekki að vera slagorð, heldur brennandi þrá.