Horfum til Færeyja og Grænlands.

Við þurfum sannarlega á vinaþjóðum að halda, gott er að eiga náið samband við aðrar þjóðir og vinna með þeim í ýmsum málum.

Líklegt er að Grænland njóti vaxandi vinsælda í náinni framtíð, landið er ríkt af dýrmætum auðlindum og Grænlenska þjóðin á skilið að njóta hagnaðarins af þeim.

Við getum margt kennt Grænlendingum og þeir geta líka kennt okkur. Grænlendingar og íslendingar eiga það sameiginlegt að hafa lifað í nánum tengslum við náttúruna, báðar þjóðir byggja afkomu sína aðallega á veiðum og við þekkjum þeirra stöðu ágætlega.

Íslendingar voru, eins og Grænlendingar lengi undir stjórn Dana. Grænlenska þjóðin er farin að þrá sjálfstæði í meira mæli en áður, en sjálfstraustið skortir. Það er sorglegt hversu mikið vonleysi ríkir hjá þeim, fjöldi sjálfsmorða er vitanlega sorgleg staðreynd þar í landi.

Stjórnvöld eiga að hafa frumkvæði að samskiptum við Grænlendinga, hlusta á þeirra sjónarmið og finna leiðir til samstarfs, sem eflir hagsmuni beggja. Einnig er nauðsynlegt að hlúa að og rækta hina gamalgrónu vináttu sem ríkir á milli okkar og Færeyinga. Við, ásamt Færeyingum getum síðan aðstoðað Grænlendinga varðandi menntun og ýmsa þekkingu sem við höfum fram yfir þá.

Það er ekki langt síðan að íslendingar skriðu úr torfkofunum, við þekkjum minnimáttarkenndina sem fylgir því að vera lítil þjóð undir stjórn annars ríkis. Einnig þekkjum við kosti þess að vera sjálfstætt ríki. 

Við eigum ekki að tala niður til Grænlendinga og þykjast meiri en þeir, heldur bjóða fram aðstoð og vináttu á jafnréttisgrunni. Við eigum að hjálpa þeim og hvetja til þess, að slíta sig frá Dönum og njóta þeirra auðæfa sjálfir, sem landið hefur upp á að bjóða. Stórkostlegt væri að fylgjast með og taka þátt í að skapa auðsæld hjá Grænlendingum, leyfa einkaframtakinu þar að blómstra.

Íslendingar eiga ekki að horfa til ESB, við eigum meira sameiginlegt með eyþjóðum sem lifa af veiðum.

Nauðsynlegt er að rækta góð tengsl við ESB og Bandaríkin, hægt er að gera það í samstarfi við vini okkar í Færeyjum og Grænlandi að einhverju leiti.

Kosturinn við þessa hugmynd er fyrst og fremst sá, að þarna eignumst við bandamenn sem vilja ekki stjórna okkar innanríkismálum, en ESB vill stjórna of miklu. Nauðsynlegt er að öll ríki fái að stjórna sínum málum, en það skilja Brusselmenn ekki. 

Athugasemdir

[Eggert Sigurbergsson, 18.7.2012 kl. 09:48]

Norrænu eyjþjóðirnar geta umgengist hverja aðra á jafnréttisgrunni, um leið og Dani, Norðmaður og Svíi bætast í hópin þá verða eyþjóðirnar sjálfkrafa annars flokks.

Norrænu eyjþjóðirnar hafa mikið til sömu hagsmuni og afkoma þeirra ræðst að mestu leyti af fiskveiðum í dag þótt olía og námavinnsla á landi eða í sjó munu skipta auknu máli þegar fram líða stundir.

Eflum Vestnorræna ráðið en það mun tryggja betur okkar hagsmuni þegar fram líða stundir. Það er auðveldara að standast ásókn herraþjóða þegar við stöndum saman heldur en hvert í sínu lagi.

[Jón Ríkharðsson, 18.7.2012 kl. 10:14]

Vitanlega eigum við að leggja áherslu á samskipti við norrænu eyþjóðirnar Eggert, eins og þú bendir á og raunar ég líka, þá getum við starfað með þessum tvem eyþjóðum á jafnréttisgrunni.

Við munum ekki skipta okkur af innanríkismálum Færeyinga og Grænlendinga, þeir munu heldur ekki skipta sér af okkur.

Heldur munu þjóðirnar ræða sameiginlega hagsmuni, læra hver af annarri, án skilyrða, taka það sem hentar og sleppa hinu.

EBS er hrokafullt batter sem vill ráðskast með okkur, segja okkur hevrnig perur við eigum að nota, banna okkur að beiða hvali osfrv., við eigum ekki að gefa neinn höggstað á okkur.