Það er lokað á alla.

Það gætti misskilnings hjá góðvini mínum í bloggheimum, en hann taldi að ég hefði lokað á hann í athugasemdakerfinu.

Á meðan ég nenni ekki að þræta við bullukolla sem vita hvorki í þennan heim né annan, þegar kemur að þjóðmálum, þá verður lokað fyrir allar athugasemdir. En ég hef gert eitthvað vitlaust, þannig að allir sem reyna að setja inn athugasemd fá skilaboð um að þeir hafi ekki réttindi til þess, en það hefur enginn réttindi til þess, svo það komi fram.

Ég berst af alefli fyrir Sjálfstæðisflokkinn og vill hans frama sem mestan, þess vegna rita ég mínar skoðanir ansi víða í þeirri von að mér takist að efla flokkinn. Síðan ég byrjaði að blogga hef ég leyft athugasemdir, vegna þess að ég er jú ekki fullkominn og eitthvað gæti ég hallað réttu máli.

Og hafi ég rangt við, þá eru leiðréttingar vel þegnar. En þeir sem helst gera athugasemdir og eru á öndverðum meiði við mig, virðast tapa allri skynsemi um leið og þeir tjá sig á þessari síðu. Oft veit ég ekki hvað er best að segja, mér leiðist að særa fólk og það er mjög erfitt að þurfa að hgusa hvert einasta orð sem maður ritar í svörum, vegna þess að vinstri menn eru upp til hópa óttalegir vesalingar og auðsærðir, þótt þeir gelti hátt á aðra.

Þessi ákvörðun mín hefur hugsanlega jákvæð áhrif á vinstri menn, því þeir geta þá sagt að ég þori ekki að heyra aðrar skoðanir eða að ég vilji hefta tjáningarfrelsi fólks.

Það gerir ekkert til þótt þeir rakki mig niður á sínum síðum, þeir sem um ræðir, eru þeirrar gerðar að hæpið er að nokkur með vitglóru í kollinum taki mark á þeim.

Þetta er þá beggja hagur, ég slepp við að lesa bullið og þeir geta sagt að ég þoli ekki "sannleikann", eða notað frasann sinn, sem upphaflega var ágætur málsháttur; "sannleikanum er hver sárreiðastur. 

Ekki er samt óhugsandi að ég leyfi athugasemdir annað slagið, til að leyfa þeim að fá útrás, ég er þrátt fyrir allt óskaplega aumingjagóður að eðlisfari og finnst gaman af að gleðja vesælar sálir.