Hvar er vitræn umræða um Ice save?

Þegar ferðast er um bloggheima, í þeim tilgangi að athuga hug manna til Ice save, kemur margt í ljós.Það er alveg með ólíkindum þvaðri og bullið sem víða sést. Ég held, að öllum sé hollt að kynna sér málefnaleg og vönduð skrif tveggja vel menntaðra heiðursmanna, þeirra Jóns Vals Jenssonar og Lofts Altice Þorsteinssonar.

Þeir benda á, með skýrum lagalegum rökum, að við berum ekki þær skuldbindingar sem ríkisstjórnin er að láta okkur undirgangast. Enda ætti það svo sem að vera hverjum manni ljóst.

Hvernig stendur á því, að Bretar og hollendingar vildu ekki fara með málið fyrir dómstóla?

Í öllum deilum, hvort sem það heita milliríkjadeilur eða eitthvað annað, er það víðtekin venja að láta dómstóla fjalla um mál, ef menn geta ekki komið sér saman um niðurstöðu. Báðir fyrrgreindir heiðursmenn hafa bent á reglur ESB sem segja að ríki bera ekki ábyrgð á greiðslu innistæðutryggingasjóða, heldur eiga ríki að sjá til þess, að þeir séu til staðar. Þeir sem eru andstæðingar samningsins, hafa skrifað heilar ritgerðir í bloggheimum, studdar lagalegum rökum, máli sínu til stuðnings.

Ég er íslendingur og stend með hagsmunum minnar þjóðar, það er mín borgaraleg skylda. Auk þess hefur enginn stuðningsmaður samningsins komið með eins góð rök, og þeir sem andmæla honum gera.

Siðmenntaðar þjóðir komu sér upp ákveðinni aðferð til að gæta réttar síns, fyrir margt löngu, aðferðin heitir einfaldlega að setja lög. Til að koma í veg fyrir rangtúlkun og misskilning, voru lögin skráð niður. Það er undarlegt, að þurfa að útskýra svona einfalda hluti fyrir fólki, en það er eins og sumir í bloggheimum átti sig ekki á þessari staðreynd.

Sumir tala um siðferðilegar skyldur. Hvar stendur það skráð, að okkur beri siðferðileg skylda til að borga? Huglægt mat hjá fólki getur aldrei jafnast á við skráð lög, hvort sem um siðalög er að ræða eður ei. 

Til að leiðrétta ákveðinn misskilning, þá stuðlaði ríkisstjórn undir forystu sjálfstæðismanna aldrei að Ice save, á einn eða neinn hátt. Hvergi hafa komið fram gögn, sem styðja þessa þvælu. 

Fjármálafyrirtæki heimsins óðu uppi allstaðar í tómri vitleysu, án þess að yfirvöld áttuðu sig á hættunni. Einn af seðlabankastjórum Bandaríkjanna lét þess getið, að miðað við allar þær upplýsingar sem hann hafði, gat hvorki hann né félagar hans séð hrunið fyrir.

Sumir segja líka að stjórnvöld hefðu ekki hlustað á aðvaranir. Eitt matsfyrirtæki mat íslenska bankakerfið byggt á veikum grunni, annað sagði það standa vel, menn kusu að trúa bjartsýnisspám og það var eðlilegt miðað við forsendur þess tíma. Bankarnir íslensku höfðu mjög gott lánshæfismat árið 2007, frá virtum erlendum fyrirtækjum, Kaupþing hafði AAA, sem þykir allgott.

Einhverjir nefna að Geir H. Haarde og Davíð Oddsson hefðu sagt að það væri ríkisábyrgð á Ice save. Ekki kannast ég við að svo hafi verið, en ég hef ekki forsendur til að rökstyðja mitt mál núna, þannig að við skulum gefa okkur að þeir hafi sagt það.

En hverjum dettur í hug að halda að, yfirlýsingar eða orð forsætisráðherra eða seðlabankastjóra hafa ígildi laga? Það er gjörsamlega hlandvitlaust að ímynda sér svona þvælu.

Ríkisstjórnin og stuðningsmenn samningsins hafa ekki getað bent á nein lagaleg rök máli sínu til stuðnings. Þeir grípa til einhverra óljósra siðferðissjónarmiða, sem er ekkert annað en huglægt mat á stöðunni.

Er það þá hið nýja Ísland sem menn boða, enginn lög, heldur einhver óskráð siðferðissjónarmið? 

Athugasemdir

[Halla Rut , 3.1.2010 kl. 23:07]

Rök þeirra er vilja svo ólmir borga eru þrenn.

1. Af því að Bretar segja það.

2. Svo ekkert tefji eða stöðvi inngöngu í ESB.

3. Svo aðrir haldi ekki að við borgum skuldir okkar.

Engin hefur ennþá bent á nokkur einustu lagaleg rök fyrir því að við eigum að borga því allt er þetta tilfinningatengt hjá þeim.  Ég held að þetta sama fólk geri sér enga grein fyrir hvernig samfélag okkar verður ef forsetinn skrifar undir og okkur verður gert að borga þetta á þeim okurvöxtum sem það er á. Sumir hafa aldrei kynnst fátækum samfélögum á engin skinni og skilja ekki hvað það þýðir þegar ríkið getur ekki veitt þá þjónustu sem þarf til og við gerum kröfur um.