Hugmyndir Hreyfingarinnar um fiskveiðimál.

Hugmyndir Hreyfingarinnar um fiskveiðimál er, ef eitthvað er, vitlausari en hugmyndir sjávarútvegsráðherra og þá er nú mikið sagt.

Frumvarp þremenninganna lýsir talsverðri vanþekkingu á sjávarútvegnum okkar og greinilegt er, að þau hafa ekki lagt mikla vinnu í að kynna sér málin áður en frumvarpið var unnið.

Nýjir vendir sópa nefnilega ekki alltaf vel.

Þau segja það, að allur fiskur eigi að vera unninn hér á landi, þetta hljómar eflaust vel í eyrum margra, en óvíst er um hagkvæmni þessarar hugmyndar.

Það væri ekki verið að senda ferskan fisk til útlanda með gámum, ef það væri hagkvæmara að verka hann innanlands, það hlýtur að liggja í augum uppi og að setja lög sem skylda útgerðarmenn til þess að reka fyrirtæki sín á óhagkvæman hátt, getur vart talist viturlegt. 

En það má vel taka undir hugmyndir þeirra varðandi það, að setja allan fisk á markað.

Þau benda á það, að með því að vinna allan afla innanlands, sem ekki er flakaður og frystur um borð í frystiskipi, getur skapað 800-1000 störf í fiskvinnslu, þetta lætur ósköp notalega í eyrum margra, sérstaklega á tímum þar sem atvinnuleysi er mikið.

En staðreyndin er sú, að rekstur fiskvinnslu hér á landi hefur alltaf verið í járnum, þess vegna hafa mörg fiskvinnslufyrirtæki lagt upp laupana í gegn um tíðina.

Fiskvinnslufyrirtæki greiða af þessum sökum lág laun og þess vegna hafa íslendingar ekki viljað starfa hjá þessum fyrirtækjum, þau notast aðallega við erlent vinnuafl.

Lítil fiskvinnslufyrirtæki, með ákveðna sérhæfingu hafa getað borgað ágæt laun, en þá hefur verið lítil yfirbygging og fáir starfsmenn.

Þessi fjöldi fiskverkafólks, sem mun vera 800-1000. manns verður þá að miklu leiti innfluttur, miðað við reynsluna í gegn um tíðina og það þýðir vitanlega fjölgun bótaþega, ef fyrirtækin fara á hausinn.

Það er spurning, hvort nýjir vendir sópi endilega alltaf best.