Þau sveiflast til og frá, eins og strá í vindi.

Þingflokkur VG veit hvorki hvort hann er að koma eða fara.

Eftir höfðinu dansa limirnir, formaður flokksins er einn áttavilltasti stjórnmálamaður lýðveldisins, svei mér þá.

Hann var á móti því að borga Icesave, síðan var hann með því og nú virðist hann vera á því, að nú eigi ekki að borga. Hann hefur eflaust komist að því, eftir að efnahagsráðherran uppgötvaði hinn stóra sannleik, það hafði nefnilega ekki verið send nein rukkun.

Hann var á móti samstarfinu við AGS, en samt styður hann það heilshugar og er býsna glaður með þá AGS menn um þessar mundir.

Hann er svo andvígur aðild að Evrópusambandinu, að hann fór eiginlega yfir línuna og sótti um aðild.

Svo eru það náttúrulega loftárásirnar á Líbýju, VG fordæmir þær algerlega og styður þær svo í framhaldinu.

Steingrímur Joð er svo stefnufastur, að hann hefur látið öll prinsipp af hendi, í staðinn fyrir ráðherrastól sjálfum sér og félögum sínum til handa.

Það er óhætt að segja, að Vinstri hreyfingin grænt framboð sveiflist til og frá, eins og strá í vindi.