Eru vinstri menn steindauðar rolur?

Áratugum saman hefur það einkennt pólitíska umræðu hér á landi, að vinstri menn hafa sakað sjálfstæðismenn um allskyns glæpi tengda spillingu og hollustu við vini sína, sjálfstæðismenn hafa aftur á móti rætt um vanhæfni vinstri manna, því þeir fylgja kolvitlausri stefnu.

Samt hafa vinstri menn aldrei haft fyrir því að kæra Sjálfstæðisflokkinn fyrir neinn af þeim glæpum, sem þeir þó ásaka hann um.

Á bloggsíðum vinstri manna má lesa, að sjálfsæðismenn séu svo gjörspilltir glæpamenn, að banna þurfi Sjálfstæðisflokkinn hreinlega með lögum. Mútuþægni og allskyns aðferðum hafa þeir víst beitt til þess að gera hina ríku ríkari og fátæku fátækari.

Ljótt er ef satt reynist og það er vissulega nauðsynlegt fyrir hagsmuni þjóðarinnar, að svona alvarlegir glæpir verði rannsakaðir og þeir sem sekir eru, axli þá ábyrgð og taki út sína dóma.

Látum það vera, þótt einstaka bloggari taki svona til orða, en þegar þingmenn tala á þessum nótum, þá er hætt við að orðin hafi meira vægi.

Mörður Árnason, Þór Saari og Björn Valur Gíslason, allir hafa þeir nefnt þessar ásakanir, án þess að fylgja orðum sínum eftir.

Ætla vinstri menn að sætta sig við það, að Sjálfstæðisflokkurinn komist jafnvel í ríkisstjórn, með allan syndalistann í farteskinu?

Eða eru þeir að ljúga, vegna þess að það hefur dugað svo vel til þessa sökum þess að kjörnir fulltrúar Sjálfstæðisflokksins hafa aldrei kunnað að verja sjálfa sig né flokkinn?

Því miður hef ég engar forsendur til að afsanna þessar ásakanir og vinstri menn virðast ekki hafa dug til að ganga alla leið.

Þá væri kannski von til þess, að bloggarar á vinstri kantinum þrýsti á sína leiðtoga og heimti að þessi mál verði rannsökuð, til þess, ef ásakanir þeirra reynast sannar, að íslenska þjóðin þurfi ekki að hafa mútuþæga og gjörspillta glæpamenn í ríkisstjórn landsins.

Enn sem komið er, þá er Sjálfstæðisflokkurinn alsaklaus af öllum glæpum og flest bendir til að svo sé. 

Vinstri menn hafa undarlega sýn á lögfræðina, þeir vilja hafa menn seka uns sakleysi þeira sé sannað, enda virðist flest vera öfugt hjá þeim blessuðum.