Hvað um friðhelgi einkalífsins?

Misjafnt er hversu miklar upplýsingar einstaklingar vilja veita varðandi sína einkahagi. Í frjálsu ríki ættu stjórnvöld að virða þann rétt, en því miður er það ekki gert með fullnægjandi hætti.

Einu sinni á ári getur hver sem er skoðað álagningaskrár skattstjóra og þar af leiðandi vitað, hversu mikið nágrannar þeirra bera úr bítum. Slíkt er vitanlega óásættanlegt, því margir kæra sig ekkert um að allir geti vitað um tekjur þeirra.

Til þess að kóróna vitleysuna, þá birtir hið annars vandaða tímarit "Frjáls verslun" heljarinnar lista yfir laun fólks í öllum stéttum.

Ég komst yfir blaðið og rýndi í það fyrir forvitnis sakir, en slíkt hafði ég ekki áður gert, því mig langar lítið til að vita hvað samborgarar mínir hafa í laun. Það eru mín laun sem skipta máli fyrir mig en ekki annarra.

Þar sá ég nöfn manna sem tengjast sjávarútvegi og í þeim hluta var nafn eins vinar míns sem er sjómaður.

Sá góði drengur hefur verið til sjós alla tíð og aldrei gert neitt annað. Stuttu eftir að ég hafði lesið nafnið hans hringdi hann í mig, svona til að spjalla.

Ég sagði honum hvað ég hafði lesið í tekjublaðinu og það kom honum ekki á óvart, þetta var þá annað árið í röð sem að nafnið hans hafði birst.

Þetta er duglegur maður sem á skilið að þéna vel. Með eigin höndum hefur hann í erfiðu starfi unnið fyrir hverri krónu og vel það.

Honum fannst þetta frekar fyndið, en við ræddum þetta mál aðeins og urðum sammála um, að þetta væri aðför að einkalífi fólks.

Það má kannski færa rök fyrir því, þótt ég sé ekki sammála þeim, að í lagi sé að birta laun hjá þeim sem eru opinberar persónur.

En venjulegir sjómenn sem komnir eru af alþýðuættum, það er fulllangt gengið.

Hver græðir á því að vita hvað aðrir hafa í laun?